In de wereld van het herstellen van koraalriffen zijn er discussies gaande over wat de beste manier is om koraal te kweken. Er zijn verschillende methoden en verschillende conservatie projecten gebruiken ze met verschillende resultaten. We streven ernaar de methoden te gebruiken die het beste zijn op lange termijn en het meest duurzame resultaten oplevert.

Koraal reproduceert zichzelf op twee manieren:

• Seksuele reproductie
• A-seksuele reproductie

Beide manieren komen in de natuur voor of kunnen door mensen worden toegepast om koraal te kweken.

Seksuele reproductie is het natuurlijke proces waarbij tijdens de zogeheten “spawning” eitjes en sperma losgelaten wordt. Deze kunnen samensmelten en een koraallarve vormen. Deze koraallarve gaat opzoek naar een (nieuw gemaakt) harde ondergrond om daar vast te groeien en een nieuwe koraal kolonie te beginnen. Wij mensen kunnen tijdens dit proces ingrijpen en de sperma en de eitjes opvangen en naar een laboratorium brengen. Daar kan de bevruchting plaatsvinden en de koraallarve zich in de afwezigheid van predatoren veilig vestigen op een kunstmatig substraat. Na het bereiken van een bepaalde grootte wordt het koraal getransplanteerd (met het kunstmatige substraat) naar een kwekerij of op een natuurlijk rif in de oceaan. Dit verhoogt het aantal koraallarven dat tot gezonde kolonies kan uitgroeien. Elk seksueel gereproduceerd koraal heeft nieuw DNA.

Als een larve zich op een substraat nestelt (in de natuur of in het laboratorium), groeit hij uit tot een koraalpoliep. Deze poliep reproduceert zichzelf a-seksueel, het kloont zichzelf en zo groeit de poliep uit tot een kolonie. Een kolonie bestaat uit veel poliepen die exact hetzelfde DNA hebben. Koralen hebben meestal 25 tot 75 jaar nodig om seksuele volwassenheid te bereiken. Wanneer het geslachtsrijp is, geeft het koraal sperma en eieren vrij tijdens de spawning. Het sperma en de eitjes van dezelfde koraalkolonie kunnen elkaar niet bevruchten om een larve te vormen, ze hebben hetzelfde DNA. Ze moeten eitjes of sperma van een andere koraalkolonie vinden.

Er zijn twee methoden om a-seksuele reproductie te gebruiken als methode om koraalriffen te kweken.

1) De eerste methode is het fragmenteren van een moeder koraalkolonie.

Dit omvat het breken van een gezonde koraalkolonie in veel kleine fragmenten en deze op een (kunstmatig) substraat bevestigen. De fragmenten groeien op dit substraat en beginnen zich a-seksueel te reproduceren. Met deze methode kun je één koraalkolonie omzetten in honderden, of zelfs meer, nieuwe kolonies. Deze methode genereert op een snelle manier nieuwe kolonies, omdat de kolonies niet beginnen bij het vormen van een larve en vormen van de eerste poliep, maar bij een kleine kolonie van poliepen. Meestal worden vertakkende koraalsoorten, die snel groeien, in kleinere stukjes geknipt. Het nadeel van deze methode is dat de groeispurt na enige tijd afneemt en terugkeert naar normale groeipercentages. Wat nog belangrijker is, is dat deze methode monocultuur creëert. Elke nieuwe kolonie heeft hetzelfde DNA als de moederkolonie, dus ze kunnen zichzelf niet reproduceren met deze nieuwe kolonies. Ook zijn ze kwetsbaar voor dezelfde ziekten. Deze methode wordt voornamelijk gebruikt voor het kweken van koralen voor aquaria.

2) De tweede methode is om rond een natuurlijk koraalrif te duiken en afgebroken stukjes koraal te zoeken.

Deze stukken koraal zijn afgebroken door bijvoorbeeld stormen, het leven in zee of door menselijke toedoen. De stukken (van een bepaalde grootte) worden alleen verzameld als ze levend en gezond zijn, zonder tekenen van ziekte, en als ze nog niet overwoekerd zijn door macro-algen of sponzen. Deze, zogenaamde “coral fragments of hope”, worden op het kunstmatig rif bevestigd en beginnen zich a-seksueel te reproduceren. Het resultaat is dat slechts een paar koralen van dezelfde moederkolonie op een nieuw rif bevestigd worden. Het creëert meer biodiversiteit door verschillende soorten te verzamelen, en verschillende groeivormen van koralen, zoals plaat, foliose, korstvorming of zelfs hersenkoraal. De koraalstukken worden dan op verschillende locaties op het kunstmatige rif geplaatst. Het nadeel van deze methode is dat het meer tijd kost om de koraalstukken te vinden, in plaats van een koraalkolonie in veel stukken te breken. Ook kost het meer tijd voor de langzaam groeiende soort om een gezond rif te vormen.

CoralGardening gebruikt alleen de methode om afgebroken stukken te verzamelen en deze op de kunstmatige rifstructuren te bevestigen. Wanneer we natuurlijke rekruten op onze structuur vinden, zijn we natuurlijk ontzettend blij.

Klik hier als u meer wilt lezen over onze Koraal Transplantatie Methoden

The post Koraal Transplantatie Methoden appeared first on KoraalTuinieren.

Max nam alle tijd voor en tijdens de rondleiding om onze vragen te beantwoorden, zoals:
Kan CoralGardening koraal ontvangen van Burgers’ Ocean?
Helaas is uitzetten in het wild niet mogelijk. Hij weet namelijk niet de exacte soortnaam en herkomst van de koralen. Om een idee te geven, er bestaan 4500 koraalsoorten binnen 31 families. Hij weet wel welke families hij heeft, de exacte soorten is een stuk lastiger om met zekerheid vast te stellen. Het introduceren van zogenaamde ‘exoten’ of ‘invasieve soorten’ op een plek waar ze niet van nature thuishoren is een mogelijke bedreiging voor natuurlijk voorkomende soorten. In Nederland is de inheemse platte oester door de geïntroduceerde Japanse oester verdreven. Max vertelde dat ze samenwerken met een universiteit om hun koraal te classificeren. Dus wie weet wat er mogelijk is in de toekomst…

Andere interessante wetenswaardigheden die Max ons vertelde:

De eerste 8 jaar was het kweekprogramma helemaal niet succesvol. Het was een proces van vallen en opstaan, met bijvoorbeeld enorme algengroei en de inzet van grazende vissen. Tot het 10 jaar geleden wel goed ging.

Het zeewater maken ze zelf, met grondwater en zout. Geen zeezout, omdat dat te variabel van samenstelling is.

Het water voor het koraal aquarium is het enige water dat met mineralen wordt verrijkt. Waaronder calcium, zodat de koralen hun kalkskelet kunnen vormen om te groeien.

De ecologische processen in het aquarium zijn niet altijd voorspelbaar. Een tijd terug zaten de ramen vol met kalkachtige rondjes. Max ging te rade bij Naturalis, waar werd vastgesteld dat het foraminifera waren, eencellige eukaryoten. De wetenschapper was wild enthousiast, want het was geen onderzoeker ooit gelukt foraminifera in een aquarium te kweken.

Burgers’ Ocean is echt de moeite van het bezoeken waard! Ook het haaienbassin met oa een hamerhaai en de tunnel waar adelaarsroggen en stekelroggen boven je hoofd zwemmen zijn indrukwekkend. Helaas was er geen tijd om het nieuwe Mangrove ecosysteem te zien, dus ook ik ga zeker nog een keer terug!

Ingrid

The post Burgers’ Ocean appeared first on KoraalTuinieren.

Bezoekers werd gevraagd om de een naam te verzinnen voor de red breasted wrasse die in de CoralGardening woont. De bezoekers hebben met grote meerderheid gekozen voor Suppy.

Geheel verzorgd, gehydrateerd en gemotiveerd keren we weer terug naar de alledaagse werkzaamheden van CoralGardening die we kunnen uitvoeren met behulp van deze donatie.

LUSH, bedankt voor de samenwerking! Wil jij op werk of op school ook geïnspireerd worden door CoralGardening? Neem vooral contact met ons op voor de mogelijkheden, we komen graag nóg meer vertellen dan u in deze nieuwsbrief kunt lezen.

Groeten uit Nederland,
Esmee

The post Charity pot van Lush appeared first on KoraalTuinieren.

The post De echte methode om kennis op te doen is het experiment appeared first on KoraalTuinieren.

Om onze kennis te vergroten, hebben we Nicole Helgason van reefdivers.io uitgenodigd om voor ons en de vrijwilligers van Suara Pulau (de NGO die de piramides hier op Bangka Island heeft geplaatst) een presentatie te geven. Nicole is de specialist op het gebied van koraal identificatie. Ze heeft een les methode ontwikkeld om deze kennis over te dragen. Ook assisteert ze verschillende coral-rehabilitation projecten op verschillende plaatsen in de wereld.

In de ochtend begint Nicole met haar presentatie “See the reef with new eyes” Het gaat over hoe je de verschillende koraal soorten kan herkennen. De koralen worden ingedeeld in verschillend klassen, genus genaamd. Elke klasse kan weer tientallen tot ruim honderd verschillende soorten (species) bevatten. Wat het extra moeilijk maakt is dat elk koraal verschillende groei vormen en kleuren kan hebben. Zo kan 1 koraal in bijvoorbeeld branching (als takken) of tabulair (als tafels) of enchrusting (over iets heen) groeien. Dit is afhankelijk van de omstandigheden zoals diepte, temperatuur en hoeveelheid zonlicht. Kortom een hele uitdaging om dat te leren. De presentatie is een korte samenvatting hoe het herkennen van een koraal in zijn werk gaat. De officiële cursus duurt een aantal dagen. Na de presentatie gaan we duiken op de pyramides en de omgeving. Nicole is blij verrast over de hoeveelheid gezond koraal rond het door met dynamiet vissen beschadigd rif.

‘s Middags duiken we op het rehabilitation en educatie project van Murex, een ander resort op het eiland. Hier wordt op eenvoudige tafels verschillende koraal soorten gekweekt door van moeder koraal fragmenten te halen en deze te laten groeien. Ze zoeken specifiek naar soorten die op het rif bedreigd worden. Als de koralen groot genoeg zijn, worden ze terug geplaatst op het natuurlijke rif.

Het nieuwe dat ik vandaag geleerd heb is dat er een mimic anemoon bestaan. Dit is een anemoon die het uiterlijk van een koraal kan aannemen. Ze zijn bijna niet te onderscheiden van koraal terwijl het toch echt een dier is. Echter als je ‘s nachts gaat duiken dan zie je pas dat het geen koraal is, dan ziet hij er heel anders uit. Toch maar een nachtduik doen of in plaats daarvan naar de sterrenhemel kijken?

Nicole bedankt voor de leerzame dag.

The post Mimic Anemoon appeared first on KoraalTuinieren.

Mankind is facing many global threats these days, those can not be solved neither by governments, scientists, businessman nor public society, if working independently. Only together working side-by-side we can make a change. The aim of the conference is to raise efective dialogue among academics, non-profit organizations, government agencies, private sector and public from all around the world to come out with sustainable solution for biodiversity conservation. GBCC, with its fourth year existence, become respected conference held on three continents, presented by Czech republic, Mexico and Indonesia. Many respected universities, government and non-governement agencies are already partners of the conference all around the globe, it gives us a unique opportunity to talk about the most alarming issues and to strike various potential solutions.

GBCC connects people with different backgrounds and conceptions to come out with sustainable solution for biodiversity conservation. Let´s talk to find the best solution to solve biodiversity issues together.

Ingrid van Beek from CoralGardening will talk at September 25 about Coral Reef Restoration.

The conference is on September 25 and 26 in Prague.

The post CoralGardening gaat naar Praag appeared first on KoraalTuinieren.

Dit jaar afgelopen juli ben ik weer terug geweest om het project af te maken.

Het construeren van de grote stalen handen was niet altijd even eenvoudig. Werken met zeer beperkte middelen, temperaturen van dik boven de 30 graden en moeder natuur die regelmatig met een fikse regenbui het lassen onmogelijk maakte.

Foto’s Carla August

Maar toen we op 29 juli met de hulp van een groot aantal mensen de handen eindelijk op de bodem hadden staan en ik tijdens mijn safety stop met Frank, terug naar de oppervlakte, naar beneden keek en die grote handen in de CoralGarden zag staan, had de beloning niet groter kunnen zijn!

Foto Lee Jellyman

The post De beloning had niet groter kunnen zijn! appeared first on KoraalTuinieren.

In tegenstelling tot het daadwerkelijke gebaar dat je met je handen maakt om iemand te begroeten, zijn deze handen een beetje open, zodat duikers hun bouyancy-vaardigheden kunnen oefenen door er doorheen te zwemmen. Dit weekend gaan ze het water in!

In de afgelopen 1,5 jaar, tijdens de periodes dat we op Koh Tao waren, hebben we een kunstmatig rif gecreëerd, de CoralGarden. Het rif werd gemaakt tijdens workshops samen met vele vrijwilligers, DMT’s van verschillende duikscholen, toeristen en lokale / lang verblijvende mensen op Koh Tao. Ook gaven we presentaties bij EcoDay’s en voor duikscholen etc. over koraalriffen, de oceaan en mogelijke oplossingen om minder negatief of zelfs een positief effect op de riffen te hebben.

We openden de harten van verschillende mensen en hopen velen geïnspireerd te hebben om meer te geven om de wereld waarin we leven. Ons werk stopt hier niet, maar met het afronden van de Thai Wai Hands willen we iedereen bedanken die heeft bijgedragen aan het realiseren van de CoralGarden.

Foto’s gemaakt door Carla August Photography
Carla enorm bedankt voor de mooie foto’s.

The post Thai Wai appeared first on KoraalTuinieren.

CoralGardening is gevraagd met uitdagingen te komen voor het Ocean Floor Engineering Lab op 15 juni. Je kan wel zeggen, op ons lijf geschreven. Tijdens een bijeenkomst hebben we daarvoor enkele voorzetten gedaan en is Border Sessions daarmee aan de slag gegaan. Belangrijk element van de labs is namelijk dat er een variatie van specialisten komt opdagen die daadwerkelijk met praktische en realistische oplossingen komen. Daarbij zijn er per lab ook enkele specialisten die een kleine presentatie geven als startpunt voor het lab. Deze mensen moeten uiteraard worden gevonden en uitgenodigd.

In ons lab zijn er uiteindelijk drie onderwerpen opgenomen. Ingebracht door WWF-NL de vraag hoe ze economisch verantwoord oesterbedden kunnen aanleggen in de Noordzee. Deze oesterbedden zijn door visserij en andere oorzaken sterk verminderd. Ze hebben echter een belangrijke rol in het ecosysteem van de Noordzee. Met alle nieuwe windmolenparken ziet het WWF-NL een mooie kans om, beschermd van de visserij, nieuwe oesterbanken te gaan aanleggen tussen de windmolens. Vraag hierbij is hoe dat te doen zonder enorme bedragen in subsidies.
CoralGardening heeft twee vragen ingediend. Ten eerste, hoe kan 3-D printen worden ingezet bij het maken van kunstmatige riffen. Ten tweede de vraag of er een draagbaar lab, denk aan één koffer, kan worden ontwikkeld waarmee koraal kan worden gekweekt op basis van seksuele voortplanting.

Het lab begon met drie presentaties, één van onze eigen voorzitter, Frank van Klaveren, over CoralGardening, koralen in het algemeen en wat de problemen zijn en welke oplossingen er nodig zijn. Vervolgens kwam Enrico Dini aan het woord, een Italiaan die een 3D-printer heeft ontwikkeld waarmee met eenvoudige materialen zoals als zand en klei complete huizen kunnen worden geprint. Tot slot presenteerde Michaël Laterveer, een Nederlander die voor baggerbedrijf Van Oort een professioneel koraal kweek lab heeft ontwikkeld.

3D-printen en kunstmatige riffen, hoe dat te combineren? De groep die zich hier mee bezig hield kwam al vrij snel tot te conclusie dat het daadwerkelijk printen van onderdelen te langzaam, omslachtig en vooral ook duur zou worden. Maar het voordeel van een stel ter zake kundige creatievelingen bij elkaar is dat er al snel alternatieven komen. Uiteindelijk is men uitgekomen op het maken van mallen voor betonnen elementen. De toegevoegde waarde van 3D-printen hierbij is dat je een grote variatie aan complexe mallen kan maken. Hiermee kan je garanderen dat er voldoende gaten en hoeken in komen waar koraal en de bijbehorende vissen goed kunnen schuilen. Ook heeft men een ingenieus bouwproces bedacht waarmee verschillende elementen, door ze in elkaar te schuiven, uiteindelijk kunnen uitgroeien tot een compleet rif. Door deze elementen niet te groot te maken kunnen ze door een enkele duiker worden meegenomen. Hierdoor wordt het heel makkelijk om bezoekers mee te laten helpen aan het bouwen van een rif. Vele handen maken tenslotte licht werk.

Een draagbaar lab voor het kweken van koraal voor een lage prijs. Dit was het onderwerp wat mij het meeste aansprak. Al had ik wel mijn twijfels want het lab ontwikkeld door Michaël bestaat uit drie zeecontainers en kost een miljoen euro. Groot was daarom mijn opluchting toen ik vroeg of onze wensen mogelijk zijn Michaël met een stellig “Ja natuurlijk” antwoordde. Uiteindelijk is de vraag hoe ambitieus je doelstellingen zijn. Bij Van Oort was dit een hele grote schaal en gegarandeerd succes in één keer aangezien de tijdsspanne van een project zo kort mogelijk moet zijn. Ben je tevreden met een kleinere schaal en een kans op mislukken, dan worden de eisen direct een stuk eenvoudiger. Uiteindelijk hebben we het onderverdeeld in een framework, ofwel alle dingen die met lokale materialen en arbeid in elkaar gezet kunnen worden. Denk aan de kweek-basins en een dak voor voldoende schaduw en nog wat van dat soort dingen. En voor het lab zelf heb je een waterpomp met waterfilter systeem
nodig, een luchtpomp voor zuurstof toevoer en de nodige meetapparatuur zoals temperatuur, zuurgraad meter, zuurstof meter etc. Al met al redelijk makkelijk te ontwerpen. Mijn doel is nu te zoeken naar een universiteit of hogeschool die hier een studentenproject van wilt maken en dan daadwerkelijk een koffer klaar hebben voor ons project in Indonesië.

Wordt vervolgd,

CoralGardening

Arjan Blaauw

The post Border Sessions Ocean Floor Lab appeared first on KoraalTuinieren.

We krijgen twee Aqua Lungs Core sets, die ook geschikt zijn voor koud water. Nu is er in koud water wel koraal, maar dat is voor ons lastiger te kweken. Helaas is dat koraal ook onderhevig aan de invloed van de mens. Ik heb nog wel de droom om ooit onder Antarctisch ijs te duiken. Het lijkt me zo gaaf om dat te zien, ondanks de kou. Het is altijd genieten als je de mooie documentaires, zoals Blue Planet II van de BBC ziet.

Wat enorm handig is aan de Core sets, is dat ze voorzien zijn van het ACD systeem (Automatic Closure Device). Dit zorgt er voor dat er bij het spoelen van de eerste trap geen water in het systeem kan komen. Dit voorkomt mogelijke schade. In Thailand worden de automaten na het duiken in grote bakken gespoeld. Wij spoelen onze spullen zelf, want niet iedereen is even voorzichtig met de spullen van een ander. Maar toch er kan altijd iets gebeuren. Laatst troffen we een ademautomatenset van een duikschool volledig onder water aan. De kans dat de eerste trap volledig onder water komt is dus aanwezig, met alle gevolgen van dien.

De automaten werken heerlijk onder water. Met de knop voor het verstellen van de luchttoevoer kan het spontaan afblazen aan de oppervlakte eenvoudig voorkomen worden. Onder water kan de hendel daarentegen helemaal open gezet worden wat voor meer luchttoevoer zorgt.

Gard en Aqua Lung bedankt voor de donatie! We gebruiken de automaten met veel plezier.

The post Fijn dat mensen ons ondersteunen appeared first on KoraalTuinieren.