Bezoekers werd gevraagd om de een naam te verzinnen voor de red breasted wrasse die in de CoralGardening woont. De bezoekers hebben met grote meerderheid gekozen voor Suppy.

Geheel verzorgd, gehydrateerd en gemotiveerd keren we weer terug naar de alledaagse werkzaamheden van CoralGardening die we kunnen uitvoeren met behulp van deze donatie.

LUSH, bedankt voor de samenwerking! Wil jij op werk of op school ook geïnspireerd worden door CoralGardening? Neem vooral contact met ons op voor de mogelijkheden, we komen graag nóg meer vertellen dan u in deze nieuwsbrief kunt lezen.

Groeten uit Nederland,
Esmee

The post Charity pot van Lush appeared first on KoraalTuinieren.

The post De echte methode om kennis op te doen is het experiment appeared first on KoraalTuinieren.

Om onze kennis te vergroten, hebben we Nicole Helgason van reefdivers.io uitgenodigd om voor ons en de vrijwilligers van Suara Pulau (de NGO die de piramides hier op Bangka Island heeft geplaatst) een presentatie te geven. Nicole is de specialist op het gebied van koraal identificatie. Ze heeft een les methode ontwikkeld om deze kennis over te dragen. Ook assisteert ze verschillende coral-rehabilitation projecten op verschillende plaatsen in de wereld.

In de ochtend begint Nicole met haar presentatie “See the reef with new eyes” Het gaat over hoe je de verschillende koraal soorten kan herkennen. De koralen worden ingedeeld in verschillend klassen, genus genaamd. Elke klasse kan weer tientallen tot ruim honderd verschillende soorten (species) bevatten. Wat het extra moeilijk maakt is dat elk koraal verschillende groei vormen en kleuren kan hebben. Zo kan 1 koraal in bijvoorbeeld branching (als takken) of tabulair (als tafels) of enchrusting (over iets heen) groeien. Dit is afhankelijk van de omstandigheden zoals diepte, temperatuur en hoeveelheid zonlicht. Kortom een hele uitdaging om dat te leren. De presentatie is een korte samenvatting hoe het herkennen van een koraal in zijn werk gaat. De officiële cursus duurt een aantal dagen. Na de presentatie gaan we duiken op de pyramides en de omgeving. Nicole is blij verrast over de hoeveelheid gezond koraal rond het door met dynamiet vissen beschadigd rif.

‘s Middags duiken we op het rehabilitation en educatie project van Murex, een ander resort op het eiland. Hier wordt op eenvoudige tafels verschillende koraal soorten gekweekt door van moeder koraal fragmenten te halen en deze te laten groeien. Ze zoeken specifiek naar soorten die op het rif bedreigd worden. Als de koralen groot genoeg zijn, worden ze terug geplaatst op het natuurlijke rif.

Het nieuwe dat ik vandaag geleerd heb is dat er een mimic anemoon bestaan. Dit is een anemoon die het uiterlijk van een koraal kan aannemen. Ze zijn bijna niet te onderscheiden van koraal terwijl het toch echt een dier is. Echter als je ‘s nachts gaat duiken dan zie je pas dat het geen koraal is, dan ziet hij er heel anders uit. Toch maar een nachtduik doen of in plaats daarvan naar de sterrenhemel kijken?

Nicole bedankt voor de leerzame dag.

The post Mimic Anemoon appeared first on KoraalTuinieren.

Naast het creëren van het rif zijn we fulltime bezig met het runnen van de stichting. Denk aan nieuwsbrieven schrijven, website onderhouden, filmpjes maken, fondsen werven voor CoralGardening en contacten leggen en onderhouden voor de ontwikkeling en uitbreiding van het project etc. We merken dat er steeds meer aandacht komt voor koraalriffen. We krijgen veel aanvragen van mensen uit het buitenland of we kunnen assisteren, advies geven etc. Ook onze ideeën om nieuwe technieken te ontwikkelen worden door verschillende universiteiten en hoge scholen opgepakt. Kortom allemaal belangrijke, leuke dingen die op ons pad komen en dat betekent ook extra werk. En daarom hebben we een vraag aan jou.

Het geld dat gedoneerd wordt aan stichting CoralGardening gaat naar materialen, kosten voor het aanleggen van de kunstmatige riffen en voorlichtingsmaterialen om mensen bewust te maken. De stichting mag volgens de belastingwetgeving geen salaris betalen aan vrijwilligers of de oprichter. Veran en ik betalen dus sinds de oprichting van CoralGardening 3 jaar geleden, ons eigen levensonderhoud van ons spaargeld. Je snapt waarschijnlijk wel dat leven van ons spaargeld niet eeuwig door kan blijven gaan.

Willen we met het beschermen en herstellen van koraalriffen grote stappen zetten, dan hebben we jouw ondersteuning nodig. Iedereen doneert maandelijks wel een bedrag aan een of andere grote landelijke stichting. Maar waarom niet aan een stel vrienden of familie die hard werken om een goed en groeiend doel te bewerkstelligen? Vind jij ook belangrijk dat koraalriffen blijven bestaan? Dat onze oceaan gezond blijft? Wil jij ook een steentje bijdragen? Dat kan nu. We vragen je om maandelijks een bedrag te doneren, zodat we het werk voor CoralGardening fulltime kunnen voortzetten.

Alle beetjes helpen. We zijn al blij met 10 dollar per maand; dat is toch weer het geven van een nieuwe presentatie. Meer mag natuurlijk altijd En als je vrienden hebt die ons willen ondersteunen geef het dan natuurlijk door! Vele kleine donaties maken dat wij koraalriffen kunnen blijven beschermen en herstellen. Het doneren kan via onze Patreon pagina: www.patreon.com/CoralGardening

Super bedankt voor je steun!

Heel veel liefs,

Veran & Frank

The post Wordt onze beschermengel appeared first on KoraalTuinieren.

De groep bestaat uit 10 studenten, dit klinkt als een grote groep maar door de manier waarop Marcel lesgeeft en zijn team van PADI Staff Instructeurs kregen we alle persoonlijke aandacht die nodig was en meer. Wat ook super leuk was, is dat we een internationaal gezelschap van Duits, Deens, Zuid Afrikaans, Nederlands, Thais en Chinees hadden. Marcel gooit zijn ziel en zaligheid in de training. We worden klaargestoomd om de PADI examens te overleven en Marcel laat sprekende voorbeelden zien waarom het zo belangrijk is om je aan de veiligheidsvoorschriften te houden en om zo een zo goed mogelijke instructeurs te worden. De hoeveelheid theorie is best pittig, vaak zit er wel een groep tot 10 uur ‘s avonds te blokken. Dankzij de onuitputtelijke inzet van de assistenten Josef, May en Maddy maken we ons de stof meester.

Wij, als studenten, zijn niet altijd even makkelijk en Marcel’s goede uitleg wordt bij wijze van geintje, meer dan eens verkeerd uitgelegd. Tot grote hilariteit van de andere studenten. Tijdens het droog oefenen van vaardigheden op het strand is zo’n moment en gaat het helemaal mis.

George dient een bewusteloze duiker te spelen en Marcel doet voor welke stappen je moet doorlopen om de duiker naar boven te brengen. Alleen George is minder bewusteloos dan hij zou moeten zijn en voor Marcel het weet, ligt hij op zijn rug op het strand met George boven op hem. Tijdens de cursus voelde het nooit dat wij “studenten” waren en Marcel de “leraar”, het was meer als een groep vrienden, die samen een leuke tijd hadden, grappen maakte en intussen nieuwe dingen leerden.

Onder water is het veel oefenen. Telkens krijgt een van ons de rol als instructeur en moet les geven aan “onhandige studenten”. De studenten krijgen elk een opdracht om een oefening niet goed te doen. Zoals het niet in staat zijn om je masker te klaren, geen bubbels blazen als je je ademautomaat niet in je mond hebt etc. De duikinstructeur moet het probleem snel herkennen en het zien op te lossen. Het gaat een keer bijna echt fout. Ik ben de student die moet doen alsof ik geen lucht meer heb en dan gaan buddy-breathen bij mijn buddy. Zo gezegd zo gedaan. Maar bij het pakken van de alternatieve luchtvoorziening van mijn buddy, schiet ongemerkt het mondstuk half los. Zonder dat ik het in de gaten heb, stop ik het mondstuk in mijn mond en blaas hard uit. Als ik inadem, krijg ik een grote slok water in mijn mond. Ik denk nog “Kennelijk heb ik niet goed uitgeademd.” Dus blaas ik nog een keer mijn ademautomaat leeg en adem weer in, met hetzelfde resultaat. “Hoe kan dat nu? Ik zou toch graag wel lucht willen hebben.” Gelukkig reageert Tobias, die op dat moment de rol van instructeur heeft, zeer snel en adequaat en stopt een werkende ademautomaat in mijn mond. Tobias, wat mij betreft ben je nu al geslaagd!

Het examen refereert weer aan oude school fobieën. Het is 2 dagen peentjes zweten. Ruim 70 man/vrouw in een lokaal om de theorie examens te doen. Je kan het angstzweet ruiken. De PADI examinatoren doen hun best om je gerust te stellen, maar dat werkt niet echt. Ik ben erg opgelucht als ik het eind oordeel hoor en dat ik voor de theorie geslaagd ben, uiteindelijk met vlag en wimpel. Via een “loterij” krijgen we te horen, welke oefeningen we moeten gaan doen voor het praktisch examen. Helaas krijg ik een oefening waar veel dingen fout kunnen gaan en waarbij je de oefening helemaal op nieuw moet laten doen. Een extra uitdaging. ‘s Middag mogen we onze vaardigheden in het zwembad vertonen. De volgende dag mogen we ‘s ochtends onze presentatie vaardigheden in het klaslokaal vertonen en daarna gaan we de zee in voor de laatste loodjes (af te werpen). Wat zijn we blij als we allemaal geslaagd zijn!

Nu kunnen we nog niet duikende vrijwilligers voor CoralGardening zelf opleiden. En de al wat ervarenere duikers naar een nieuw niveau helpen. Iedereen is welkom! Wil je zelf ook een PADI Instructeur (IDC) worden, neem contact met Marcel op.

Marcel en team, enorm bedankt voor de leuke inspirerende lessen en bedankt voor jullie eindeloos geduld met ons. We hebben het ondanks het harde studeren het erg naar ons zin gehad.

Enorm bedankt!

Frank en Vera

The post We zijn geslaagd appeared first on KoraalTuinieren.

Dit jaar afgelopen juli ben ik weer terug geweest om het project af te maken.

Het construeren van de grote stalen handen was niet altijd even eenvoudig. Werken met zeer beperkte middelen, temperaturen van dik boven de 30 graden en moeder natuur die regelmatig met een fikse regenbui het lassen onmogelijk maakte.

Foto’s Carla August

Maar toen we op 29 juli met de hulp van een groot aantal mensen de handen eindelijk op de bodem hadden staan en ik tijdens mijn safety stop met Frank, terug naar de oppervlakte, naar beneden keek en die grote handen in de CoralGarden zag staan, had de beloning niet groter kunnen zijn!

Foto Lee Jellyman

The post De beloning had niet groter kunnen zijn! appeared first on KoraalTuinieren.

In tegenstelling tot het daadwerkelijke gebaar dat je met je handen maakt om iemand te begroeten, zijn deze handen een beetje open, zodat duikers hun bouyancy-vaardigheden kunnen oefenen door er doorheen te zwemmen. Dit weekend gaan ze het water in!

In de afgelopen 1,5 jaar, tijdens de periodes dat we op Koh Tao waren, hebben we een kunstmatig rif gecreëerd, de CoralGarden. Het rif werd gemaakt tijdens workshops samen met vele vrijwilligers, DMT’s van verschillende duikscholen, toeristen en lokale / lang verblijvende mensen op Koh Tao. Ook gaven we presentaties bij EcoDay’s en voor duikscholen etc. over koraalriffen, de oceaan en mogelijke oplossingen om minder negatief of zelfs een positief effect op de riffen te hebben.

We openden de harten van verschillende mensen en hopen velen geïnspireerd te hebben om meer te geven om de wereld waarin we leven. Ons werk stopt hier niet, maar met het afronden van de Thai Wai Hands willen we iedereen bedanken die heeft bijgedragen aan het realiseren van de CoralGarden.

Foto’s gemaakt door Carla August Photography
Carla enorm bedankt voor de mooie foto’s.

The post Thai Wai appeared first on KoraalTuinieren.

Vera en Frank houden zich bezig met het onder water tuinieren met koraal.
Dankzij hun inspanningen wordt er een nieuw stuk koraalrif aangelegd. Er was informatie bij hun stand over het werk dat zij verrichten in Thailand. Aangezien de jeugd de toekomst heeft, waren er klei workshops met open inloop. De kinderen werden uitgenodigd mee te denken over (praktische) oplossingen, zodat koraal voort kan blijven bestaan. De kinderen konden een onderwater schuilplek voor de vissen en andere dieren maken. Er zaten prachtige exemplaren bij. Een echte keramiste bakt alles af in een enorme oven en de kunstwerken komen bij de jonge makers terecht.

De sporthal stond vol met kraampjes, oa met vegan voedsel en ik heb eindelijk een tandenborstel van bamboe gekocht (duurzaam).
Buiten voor de sporthal was het een gezellige boel. Er stonden een aantal foodtrucks en kramen met heerlijk vegan eten en er waren gezellige dames met verrukkelijke verse smoothies (drinkbekers en rietjes gemaakt van mais). En geheel niet over het hoofd te zien, er was een tank waarin gedoken kon worden. In de hal van het sportcomplex waren zeemeerminnen waarmee je op de foto kon.

In verschillende ruimtes werden diverse lezingen gegeven, waarmee bewustwording over hoe belangrijk de zee en vooral het onderwaterleven is voor ons, als mensheid. In een apart gedeelte kon je beleven wat voor impact vervuiling, met name plastic, heeft op het zeeleven. Ook was er een ruimte gericht op koraal, met een aquarium met levende koralen. De visueel ingestelde mens kwam hier goed aan zijn trekken.

Een visuele impressie:

Het was een mooie dag; met gezellige ontmoetingen, veel informatie en interactie.

Marieke

The post Mijn eerste keer World Ocean Day appeared first on KoraalTuinieren.

CoralGardening is gevraagd met uitdagingen te komen voor het Ocean Floor Engineering Lab op 15 juni. Je kan wel zeggen, op ons lijf geschreven. Tijdens een bijeenkomst hebben we daarvoor enkele voorzetten gedaan en is Border Sessions daarmee aan de slag gegaan. Belangrijk element van de labs is namelijk dat er een variatie van specialisten komt opdagen die daadwerkelijk met praktische en realistische oplossingen komen. Daarbij zijn er per lab ook enkele specialisten die een kleine presentatie geven als startpunt voor het lab. Deze mensen moeten uiteraard worden gevonden en uitgenodigd.

In ons lab zijn er uiteindelijk drie onderwerpen opgenomen. Ingebracht door WWF-NL de vraag hoe ze economisch verantwoord oesterbedden kunnen aanleggen in de Noordzee. Deze oesterbedden zijn door visserij en andere oorzaken sterk verminderd. Ze hebben echter een belangrijke rol in het ecosysteem van de Noordzee. Met alle nieuwe windmolenparken ziet het WWF-NL een mooie kans om, beschermd van de visserij, nieuwe oesterbanken te gaan aanleggen tussen de windmolens. Vraag hierbij is hoe dat te doen zonder enorme bedragen in subsidies.
CoralGardening heeft twee vragen ingediend. Ten eerste, hoe kan 3-D printen worden ingezet bij het maken van kunstmatige riffen. Ten tweede de vraag of er een draagbaar lab, denk aan één koffer, kan worden ontwikkeld waarmee koraal kan worden gekweekt op basis van seksuele voortplanting.

Het lab begon met drie presentaties, één van onze eigen voorzitter, Frank van Klaveren, over CoralGardening, koralen in het algemeen en wat de problemen zijn en welke oplossingen er nodig zijn. Vervolgens kwam Enrico Dini aan het woord, een Italiaan die een 3D-printer heeft ontwikkeld waarmee met eenvoudige materialen zoals als zand en klei complete huizen kunnen worden geprint. Tot slot presenteerde Michaël Laterveer, een Nederlander die voor baggerbedrijf Van Oort een professioneel koraal kweek lab heeft ontwikkeld.

3D-printen en kunstmatige riffen, hoe dat te combineren? De groep die zich hier mee bezig hield kwam al vrij snel tot te conclusie dat het daadwerkelijk printen van onderdelen te langzaam, omslachtig en vooral ook duur zou worden. Maar het voordeel van een stel ter zake kundige creatievelingen bij elkaar is dat er al snel alternatieven komen. Uiteindelijk is men uitgekomen op het maken van mallen voor betonnen elementen. De toegevoegde waarde van 3D-printen hierbij is dat je een grote variatie aan complexe mallen kan maken. Hiermee kan je garanderen dat er voldoende gaten en hoeken in komen waar koraal en de bijbehorende vissen goed kunnen schuilen. Ook heeft men een ingenieus bouwproces bedacht waarmee verschillende elementen, door ze in elkaar te schuiven, uiteindelijk kunnen uitgroeien tot een compleet rif. Door deze elementen niet te groot te maken kunnen ze door een enkele duiker worden meegenomen. Hierdoor wordt het heel makkelijk om bezoekers mee te laten helpen aan het bouwen van een rif. Vele handen maken tenslotte licht werk.

Een draagbaar lab voor het kweken van koraal voor een lage prijs. Dit was het onderwerp wat mij het meeste aansprak. Al had ik wel mijn twijfels want het lab ontwikkeld door Michaël bestaat uit drie zeecontainers en kost een miljoen euro. Groot was daarom mijn opluchting toen ik vroeg of onze wensen mogelijk zijn Michaël met een stellig “Ja natuurlijk” antwoordde. Uiteindelijk is de vraag hoe ambitieus je doelstellingen zijn. Bij Van Oort was dit een hele grote schaal en gegarandeerd succes in één keer aangezien de tijdsspanne van een project zo kort mogelijk moet zijn. Ben je tevreden met een kleinere schaal en een kans op mislukken, dan worden de eisen direct een stuk eenvoudiger. Uiteindelijk hebben we het onderverdeeld in een framework, ofwel alle dingen die met lokale materialen en arbeid in elkaar gezet kunnen worden. Denk aan de kweek-basins en een dak voor voldoende schaduw en nog wat van dat soort dingen. En voor het lab zelf heb je een waterpomp met waterfilter systeem
nodig, een luchtpomp voor zuurstof toevoer en de nodige meetapparatuur zoals temperatuur, zuurgraad meter, zuurstof meter etc. Al met al redelijk makkelijk te ontwerpen. Mijn doel is nu te zoeken naar een universiteit of hogeschool die hier een studentenproject van wilt maken en dan daadwerkelijk een koffer klaar hebben voor ons project in Indonesië.

Wordt vervolgd,

CoralGardening

Arjan Blaauw

The post Border Sessions Ocean Floor Lab appeared first on KoraalTuinieren.

We krijgen twee Aqua Lungs Core sets, die ook geschikt zijn voor koud water. Nu is er in koud water wel koraal, maar dat is voor ons lastiger te kweken. Helaas is dat koraal ook onderhevig aan de invloed van de mens. Ik heb nog wel de droom om ooit onder Antarctisch ijs te duiken. Het lijkt me zo gaaf om dat te zien, ondanks de kou. Het is altijd genieten als je de mooie documentaires, zoals Blue Planet II van de BBC ziet.

Wat enorm handig is aan de Core sets, is dat ze voorzien zijn van het ACD systeem (Automatic Closure Device). Dit zorgt er voor dat er bij het spoelen van de eerste trap geen water in het systeem kan komen. Dit voorkomt mogelijke schade. In Thailand worden de automaten na het duiken in grote bakken gespoeld. Wij spoelen onze spullen zelf, want niet iedereen is even voorzichtig met de spullen van een ander. Maar toch er kan altijd iets gebeuren. Laatst troffen we een ademautomatenset van een duikschool volledig onder water aan. De kans dat de eerste trap volledig onder water komt is dus aanwezig, met alle gevolgen van dien.

De automaten werken heerlijk onder water. Met de knop voor het verstellen van de luchttoevoer kan het spontaan afblazen aan de oppervlakte eenvoudig voorkomen worden. Onder water kan de hendel daarentegen helemaal open gezet worden wat voor meer luchttoevoer zorgt.

Gard en Aqua Lung bedankt voor de donatie! We gebruiken de automaten met veel plezier.

The post Fijn dat mensen ons ondersteunen appeared first on KoraalTuinieren.